به یاد جان باختگان پرواز هواپیمای تهران — یاسوج کاغَذی بنویسید هالوم وُ خَهرزام سَفری که ایخوم بِرَم نَیاره فرجام رَسی یُم وَ کوه دنا اَفتو طلوع کرد خاطره ی گذشتَه یَل دِلمَه کَلو کرد سرِ دنا چَرخ اِیزَنُم سی آخرین بار وَر کَشی اَورِ تَری کِردم گرفتار تیاره ی مِن آسَمون دِر وا دِر […]
به یاد جان باختگان پرواز هواپیمای
تهران — یاسوج
کاغَذی بنویسید هالوم وُ خَهرزام
سَفری که ایخوم بِرَم نَیاره فرجام
رَسی یُم وَ کوه دنا اَفتو طلوع کرد
خاطره ی گذشتَه یَل دِلمَه کَلو کرد
سرِ دنا چَرخ اِیزَنُم سی آخرین بار
وَر کَشی اَورِ تَری کِردم گرفتار
تیاره ی مِن آسَمون دِر وا دِر ایکه
کوه دنا تیفونیَه بَرف واتر ایکه
تیاره ی مِن آسَمون اَوری وَ دینداش
کوه دنا رَه وَش نَدا پیتِهسه هیباش
بالیون کِر آسَمون بالِش گِرو تَش
دَ نیا سی طَیفَه مون اُو روزَل خَش
تیاره ی مِن آسَمون غِرَه غِر ایکه
دَی وُ بَو چشم اِنتظارخَرص واتِر ایکه
خَلَبان یَواش بِرَه هَنی جَوُنُم
نَکِردُم خُیافِظی بَچَی نایونُم
نَکِردُم خُیافِظی یَه قوم وُ خویشه
اُورمونَل مُندهِ دِلمُ وَ سی هَمیشه
کی بِرَه خَه وَر بِیه وَ قوم وُ خویشَل
خاله وُ دَی وُ دَیَم سیم نه بِرِن پَل
کوه دنا رَحمی بِکُن مَه دل نَیاری
بَختِ بد اِقبال کَج تِگِرس بُواری
کوه دنا رَه وَم بِیه تا بگذردُم
اَحوال نَیاشتَمَه بُگُم وَ مَردُم
بالِمَه باد اِشکَنا تَرسُم زَمونه
نَیِه مُهلَتم اَجَل بِرَم وَ حُونه
تَیاره سیل ایکُنم زِر پام دیاره
نَونِهسُم که کوه دنا مرگ سیم ایاره
بالیون بال وَ گِرو مِن سر سِمیرُم
بیراحمد هِمت کنین نَهلین نَمیرم
شص وشش ستاره نه کِردُم وَ پُشتم
آسَمون چی وَم نَکِه دنا زَ کُشتم
هرچه ایگو خَلَبان کَس نیگرو گوش
کوه دنا برفِ سَفید وابی سیاه پوش
مرده شور یَواش بشور یخ کِرده پُشتم
ئی قَضا یَهو کَنی کِرد جونه پُشتُم
اردشیر خوت مثل شیر خَهرزای چرومی
اُورمونم سی غَیرتِت ئی کُرِ نومی
راد مَرد آ اردشیر خَهرزای خوبانی
دلداری نرگس بِیه دل مِن دنا نی
نرگِسَل در اُومَنِه نرگِس مو نَومَه
اُورمونُم سی هرسه تاش وَ سه وَر اومه
نرگِسُم وا بچیَل باغِن وَراسی
په خُیا چه وَت بگُم که ئی روزه خواسی
بِرَوین وَ گرمسیر نرگس بیارین
سی نرگِس مِن باغچه مون نرگس بکارین
نرگِسم رَه وَ سفر نرگِس بچینه
ئی غمی سیم اومَیه کافر نبینه
پَی دنا بُنگ ایزَنِن کو ایلیاده
کو طاها کو نرگِسه کو آقَی رادَه
اردشیرِ بابکان شیر نترسُم
اَجَل مُعلَقی بُردِت وَ دَهسُم
دانشی زُونی بُرید کَمَر نَیاره
بِیایه مِن کوه دنا لَشمَه دراره
کِی رَهتِه خَه ور کُنه بَوم وُ کََکامه
تا بیان کُتَل کُنِن شیون عَزامَه
کوه دنا ئی نامَردی بد کرده نومِت
نه شعری نه تعریفی نیگوم وَ شونت
سروده بهرام چرامی
سی ام بهمن نود وشش
