به گزارش ندای امت به نقل از کبنا ، مسیر‌های ارتباطی در استان کهگیلویه و بویراحمد به دلیل نبود شبکه ریلی و پرواز‌های منظم، با آنکه می‌تواند زمینه‌ساز رشد و توسعه باشند، اما به دلیل توپوگرافی خاص جغرافیایی و کوهستانی بودن گذر اکثر راه‌های ارتباطی گاه به تعبیر نقاط حادثه‌خیز در تعریف این مسیر‌ها مواجه می‌شویم.
طولانی شدن ساخت مسیر ارتباطی پاتاوه به دهدشت که قریب سی سال به طول انجامید در ذهن مردم منطقه از پروژه‌های راهسازی، حرکت لاک‌پشت مریضی را تداعی کرده که در هر کیلومتر آن باید میلیارد‌ها تومان و سال‌ها زمان هزینه شود.
عدم اختصاص اعتبارات پولی لازم به پروژه‌ها در زمان مناسب یکی از عمده دلایل طولانی شدن در استان کهگیلویه و بویراحمد است که به این موضوع باید معرضات محلی و دولتی را نیز اضافه نمود.
شاید جالب باشد که بدانیم یکی دیگر از دلایل مؤثر در طولانی شدن برخی از پروژه‌ها نگاه‌های سیاسی است، در برخی از پروژه‌ها در کهگیلویه و بویراحمد مدیران بیش از آنکه در‌اندیشه اتمام کار و رساندن خدمات به مردم باشند در‌اندیشه تسویه‌حساب سیاسی و گاه شخصی با مناطق مورد اجرای پروژه و یا مجری (پیمانکار) پروژه است.
در ایام گذشته اختصاص برخی مبالغ اعتباری به یک پروژه و پیمانکار خاص در محور «بابامیدان – یاسوج- سمیرم» به بهانه حادثه‌خیز بودن باعث ایجاد برخی شبه و شائبه‌هایی شده‌است.
طبق شنیده‌ها پروژه کمربندی یاسوج حدفاصل زندان مرکزی یاسوج تا پلیس راه یاسوج – شیراز به طول ۱۵ کیلومتر انگار به سوگلی پروژه‌ها تبدیل شده و علاوه بر اختصاص اعتبار، با تأکید و هیاهوی خاصی برای اتمام مواجه است.
در حالی پروژه کمربندی یاسوج در کانون توجه رسانه‌ها و مدیران استانی قرار گرفته است که در محور بابامیدان -یاسوج-سمیرم حدفاصل دشتروم تا ورودی شهر پاتاوه چندین پروژه توسط چند پیمانکار در حال اجرا است.
از جمله پروژه‌های عمرانی در حوزه زیرساخت‌های ارتباط جاده‌ای در محور «بابامیدان-یاسوج-سمیرم» می‌توان به پروژه تنگاری تا دوراهی سپیدار، با اعتباری بالغ بر ۴۵ میلیارد تومان، پروژه سمرون- پاتاوه ۱۰۰ میلیارد تومان، پل بزرگ سریز با اعتباری بالغ بر ۱۵۰ میلیارد تومان، پروژه پل بزرگ بنسجان با اعتباری بالغ بر ۱۵۰ میلیارد تومان در حال اجرا است.
مبلغ اعتبار پروژه کمربندی یاسوج بالغ بر ۱۰۰ میلیارد تومان است، جای سؤال است که چگونه برای این پروژه در سفر ریاست جمهوری ۴۷۵ میلیارد تومان برای این پروژه در نظر گرفته شده‌است؟
آیا دلیل تزریق اعتبار به این پروژه و توجه خاص به آن حجم تصادفات است یا توجه خاص به پیمانکار و منطقه مورد نظر؟
در دو طرف پروژه کمربندی یاسوج دو پاسگاه پلیس راه یاسوج_اصفهان و قرارگاه پلیس راه استان و پاسگاه پلیس راه یاسوج-شیراز واقع شده‌است و کنترل و کاهش حجم تصادفات با توجه به حجم کم پیچ‌های خطرناک با حضور نیرو‌های پلیس راه به مراتب آسانتر از مناطق محل اجرای سایر پروژه‌ها است.
اگر از مسیر حد فاصل پلیس راه یاسوج-اصفهان و یاسوج-شیراز گذر کرده باشید متوجه می‌شویم همواره سه تیم از پلیس راه حضور دارند، یعنی در حد فاصل هر پنج کیلومتر یک تیم مستقر است و این در حالی است که از حدفاصل پلیس راه یاسوج – اصفهان تا ورودی شهر پاتاوه محل اجرای دیگر پروژه‌ها به طول ۴۵ کیلومتر اغلب مواقع یک تیم پلیس راه در نزدیکی دوراهی روستای «کره» مستقر است.
تمام تفاسیر و تحلیل‌ها را که کنار هم بگذاریم متوجه می‌شویم که نوع نگاه به پروژه‌ها با نگاهی خاص همراه است و جا دارد از مسئولان استانی از جمله استاندار، معاون عمرانی استانداری، مدیرکل راه و شهرسازی استان و جمع طلاب که به ظاهر در نامه‌ای سرگشاده به وزیر راه و شهرسازی خواستار توجه به پروژه کمربندی یاسوج شده بودند سؤال کنیم که دلیل این همه تبعیض چه چیزی می‌تواند باشد؟
آیا خون مردم منطقه‌ای از منطقه دیگری رنگین‌تر است؟
خطر در حدفاصل سرتنگ توتنده تا ورودی شهر پاتاوه بیشتر است یا در مسیر کمربندی یاسوج که پروژه‌ای نزدیک به اتمام است؟
