امروز سراسر واژگان را اندوهی به مراتب بزرگتراز خود به آغوش کشید
اناللّه و انا الیه راجعون شبنم نکرد داغ لاله را علاج/ نتوان به گریه شست خط سرنوشت را امروز،سراسر واژگان را اندوهی به مراتب بزرگ تر از خود در آغوش کشید. بهگونه ای که گویی واژگان نیز احساس یتیم شدن را باور نمودند. صبح امروز رنگ دگر به خود گرفت و گویا استمرار ظلمت شب […]
از زلالی چون رود وز بزرگی چون کوه
و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا و اذکروا نعمت الله علیکم اذ کنتم اعداء فالف بین قلوبکم فاصبحتم بنعمته اخوانا و کنتم علی شفا حفرة من النار فانقذکم منها کذلک یبین الله لکم آیاته لعلکم تهتدون.سوره آل عمران/آیه103 «و همگی به ریسمان خدا ( قرآن و اسلام و هر گونه وسیله ارتباط دیگر) چنگ زنید و پراکنده […]
یاد داشتی به قلم ایمان پرویزی
درودم را پذیرا باش عروس خوش قامت ایل واژگان تمام روزگاران پر درد ما تا به امروزاگرچه تونیز وفق مراد روزگار برما دهن کج نمودی ای همزاد دردهای عمق یافته روزگاران نیاکان و وامروز پر اندوه خود ما،ای دنای تا به امروز سرافرازوخوشنام نمیدانم از کجا شروع بنمایم واز کدام اندوه مدد بگیرم واز کدام […]